Suïcide - Zelfmoord
NU wil je eruit stappen, niet meer leven want ze begrijpen je niet, jij bent bang, hebt pijn en wilt gewoon weg. Weg van hier voor altijd, het is over, genoeg... genoeg...
MAAAAR, Wat iedereen zijn kracht is...
Jij hebt zelf voor dit leven gekozen, je bent naar de aarde gekomen in dit lichaam. Je bent hier om iets te komen doen.
Jij bent belangrijk!
Ook al wil het niet zo vlotten hier, in jouw leven... en dat het NU tijd is om te veranderen voel je (niet) ergens diep van binnen.
- Anderen: zeggen wat je moet doen!
- Anderen: zeggen wat je het beste kan!
- Anderen: keuren je af als je spontaan iets onderneemt!
- Anderen: geven je het gevoel dat je NIET goed bezig bent!
- Anderen: luisteren NIET naar wat jij wilt
De regels die mensen bedenken moeten worden opgevolgd. De anderen weten toch hoe jij moet leven? Mee in de "rat race" van het leven. Voortdurend ben je bezig met en vanuit deze gedachten, die vrijwel nooit van jezelf zijn, te zien of iets goed is of fout. Dit creëert een voortdurende gedachtestroom van meten en gemeten worden en dus nooit "goed" bevonden worden. En... dan weet je het niet meer. Luisteren naar je eigen gevoel, dat wordt raar. Je voelt je buiten "de groep" staan en wordt ongelukkig, ziek, intro- of juist extravert. Natuurlijk wordt je ook dan afgewezen. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeggggggg... en dan...
Wil je eruit stappen, niet meer leven want ze begrijpen je niet, jij bent bang, hebt pijn en wilt gewoon weg.
Voor diegene die het lezen wil!!!
In zware tijden en ondraaglijkheid doet men soms dingen die hen achteraf spijt.
Het leven is niet alleen rozen en harmonie.
Soms komen er dingen, gevoelens, pijn en emoties op je pad. Zoals je nu weet had je dit nooit verwacht.
We weten wel na regen is er zonneschijn maar in sommige gevallen verbloemt de zon de pijn.
Voor iedereen die dit leest hoop ik echt dat tijd wonden geneest.
Of het nu is voor diegenen die niet meer zijn of voor mensen die nu leven in ondraaglijke pijn. Uiteindelijk moet je zelf tevreden zijn.
Vanzelfsprekend hoop ik dat iedereen op zijn eigen manier leeft in rust en door het leven wordt gekust.
Dit gedicht is voor eenieder die zich hierdoor gesterkt voelt. Met dank aan Ro.
